In memoriam

Naar aanleiding van het overlijden van Cosja (uit respect voor de nabestaanden vemeld ik de namen anoniem) waarmee ik ooit samen in de Telegraaf special stond over borstkanker, heb ik deze gedenkpagina aan mijn site toegevoegd.

Op deze pagina wil ik alle mensen gedenken die ik persoonlijk heb gekend en die allemaal op hun eigen wijze geprobeert hebben om kanker te overwinnen. Sommigen hebben teleurgesteld de reguliere zorg de rug toegekeerd, anderen waren uitbehandelt en sommigen hebben al eerder hun eigen weg gevonden. Helaas hebben zij niet overleefd. Want omdat ik de meesten persoonlijk ken of contact mee had via Facebook weet ik dat ze nog niet wilden sterven. Niet nu. Ik ben bedroeft over hun vroegtijdig overlijden. Maar ik ben verheugd dat ik ze heb mogen kennen! Ik bewonder hen omdat ze moedig zijn geweest en dat we een tijdje samen op hebben mogen trekken. Zodat het wat minder eenzaam voelde voor hen en voor mij.

Ik wil een bijdrage leveren aan hun nalatenschap, want ze hebben stuk voor stuk open over hun ziekte willen zijn en hebben naar eigen vermogen en inzichten hun kennis belangeloos gedeeld met lotgenoten. Kanker patienten zijn grote gevers, dat maakt ze helaas ook kwetsbaar. Opdat we nooit vergeten dat ook jullie een bijdrage hebben geleverd aan het begrijpen van kanker!

Cosja

Cosja verloor in 2008 haar dochter in een auto ongeluk en werd daarna getroffen door borstkanker. In 2013 stonden we samen in de special van de telegraaf over borstkanker en sindsdien hadden we contact en deelden we onze ervaringen. Ze overleed in 2016.

Annemarie

Toen wij in 2000 in Soest kwamen wonen ontmoette ik vrij snel Annemarie. Ze was moeder van 4 en woonde bij mij om de hoek in Soest. Onze kinderen speelden veel samen. Toen zij in 2006 borstkanker kreeg was dat voor ons een grote klap en voor mij het eerste echt nabije geval van kanker. Voor wij in Soest kwamen wonen was haar man overleden en stond zij er helemaal alleen voor. Annemarie stortte zich op het schilderen en zocht naar spirituele antwoorden. Ze overleed in december 2008 vlak na mijn tweede operatie. Haar kinderen waren nog veel en veel te jong om ook hun moeder te moeten missen.

Frank

Hoewel ik Frank nog niet lang kende hebben we bijzondere dingen meegemaakt en bezochten we o.a. samen in Duitsland Bernard Liteaer. We maakten hilarische dingen mee, niet in het minst omdat Frank situaties kon schetsen waar je rollend van de lach van over de grond ging. Hij vond mijn aanpak fantastisch en stimuleerde mij zo door te gaan. Toen hij echter zelf longkanker kreeg, nadat hij een half jaar had rondgetobt met wat men dacht een lyme infectie was, was er niet veel meer te redden. Frank overleed in juni 2009. Ik was veel te snel een goede vriend weer kwijt geraakt. Hij werd 58 jaar.

Andre Hartel

Mijn vriend en strijdmakker Andre Hartel is 19 juni 2019 overleden aan de gevolgen van kanker. Wat heeft hij zijn best gedaan het raadsel te ontrafelen en vooral andere mensen te helpen. Hij verdient niets dan respect en waardering voor zijn pad. Ik zal onze gesprekken in Tramin januari 2017 toen ik daar 2 weken met hem doorbracht nooit meer vergeten.