Het belang van orgaanvlees en de vitamine en mineraal inhoud daarvan

Tegenwoordig eten steeds minder mensen orgaanvlees. Dit ondanks het feit dat orgaanvlees juist erg rijk is aan voedingsstoffen. In een goed opgebouwd ketogeen dieet, mag orgaan vlees daarom ook niet ontbreken! In dit artikel zullen we bekijken welke – goede en slechte – effecten orgaanvlees op de gezondheid heeft.

Wat verstaan we onder orgaanvlees?

Om te beginnen te het belangrijk om eerst even stil te staan bij wat we verstaan onder orgaanvlees. Orgaanvlees is het vlees van dieren wat we gebruiken voor consumptie. Het orgaanvlees wat we in Nederland consumeren is meestal afkomstig van varkens, runderen, schapen, kippen of eenden.

Hoewel we tegenwoordig eerder voor het vlees van het spierweefsel gaan, zoals drumsticks of een T-bone steak aten we als jager-verzamelaar volop orgaanvlees. In bepaalde culturen wordt nog steeds voorkeur gegeven aan het orgaanvlees boven het vlees van het spierweefsel.

Orgaanvlees soorten die veel gegeten worden zijn de lever, het hart en de nieren. Daarnaast worden de hersenen, maag en thymus (zwezerik) ook wel gegeten.

Een kalfszwezerik is delicatesse en wordt als het fijnste stukje orgaanvlees beschouwd. Het is één van de weinige dierlijke voedingsmiddelen die vitamine C bevat.

Ook de tong wordt soms onder orgaanvlees gerekend terwijl dit feitelijk geen orgaan is maar spierweefsel. De tong is dan ook mals en smakelijk door het hoge vetgehalte.

De voedingswaarde van orgaanvlees

De voedingswaarde van orgaanvlees is afhankelijk van het orgaan en het dier waarvan het afkomstig is. Wat de verschillende soorten orgaanvlees met elkaar gemeen hebben is dat ze extreem voedzaam zijn. Orgaanvlees is veel voedzamer dan het vlees afkomstig van het spierweefsel.

Orgaanvlees blinkt vooral uit in de hoeveelheid B-vitaminen die het bevat. Orgaanvlees is een belangrijke bron van vitamine B11 (foliumzuur) en B12. Het zijn de in vet oplosbare vitamines die in orgaanvlees zitten: vitamine A, B, D, E en K.

Naast vitaminen is orgaanvlees ook rijk aan mineralen. Orgaanvlees is vooral een goede bron van ijzer, zink, magnesium en selenium.

Orgaanvlees is een goede bron van eiwitten. Eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren en vormen de bouwstenen voor het eiwit waaruit je lichaamscellen bestaan. Ons lichaam is opgebouwd uit 22 aminozuren; de fundamentele aminozuren.

Er zijn van deze 22 aminozuren 9 essentieel. Het lichaam kan deze essentiële aminozuren niet zelf aanmaken. Dit betekend dat deze essentiële aminozuren uit de voeding moeten komen. Orgaanvlees bevat al deze 9 essentiële aminozuren, dit ook nog eens in gunstige verhoudingen en makkelijk opneembaar. Dit is overigens niet uniek voor orgaanvlees maar wel exclusief voor voedingsmiddelen met een dierlijke oorsprong.

Er zijn bijna geen plantaardige voedingsmiddelen die alle aminozuren bevatten. En mocht dit wel het geval zijn dan zijn de onderlinge verhoudingen verre van gunstig te noemen.

Om je een idee te geven over hoe voedzaam orgaanvlees kan zijn heb ik de voedingswaarde van runderlever voor je opgezocht. 100 gram runderlever bevat:

• 1350% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) vitamine B12
• 725% van de ADH koper
• 525% van de ADH Vitamine A
• 200% van de ADH vitamine B2 (riboflavine)
• 150% van de ADH vitamine B11 (foliumzuur)
• 90% van de ADH vitamine B2 (nicotinezuur)
• 50% van de ADH vitamine B6
• 50% van de ADH selenium
• 35% van de ADH ijzer
• 33% van de ADH zink

Hiernaast bevat runderlever, in kleinere hoeveelheden, nog vitamines en mineralen zoals vitamine B5, B11, C, D, E, K en natrium, kalium, calcium, fosfor, jodium en magnesium.

Orgaanvlees is laag in de mineralen kalium, magnesium en calcium. Deze kunnen beter van groenten worden betrokken. Ook bevat orgaanvlees geen of weinig vitamine C. Vitamine C kan dan ook het beste van fruit of groente worden betrokken.

Waarom zou je orgaanvlees eten?

Het eten van orgaanvlees heeft een aantal voordelen. Zo is orgaanvlees een goede bron van heemijzer; de variant die goed door het lichaam opgenomen kan worden. Dit in tegenstelling tot ijzer van plantaardige voedingsmiddelen.

Omdat orgaanvlees rijk is aan hoogwaardige eiwitten biedt het de nodige gezondheidsvoordelen. De eiwitten zorgen ervoor dat je tussen de maaltijden door minder snel trekt zult hebben. Ze verhogen het gevoel van verzadiging. Ze bevorderen gewichtsverlies door een versnelling van het metabolisme (bron).

Een ander voordeel van hoogwaardige eiwitten is dat ze goed zijn voor het behoud (en bouwen) van spiermassa (bron). Het behouden van spiermassa is belangrijk omdat het metabolisme gekoppeld is aan de hoeveelheid spiermassa. Door het behouden van de spiermassa is het makkelijker om een gezond gewicht te behouden.

Een leuk bijkomstig voordeel van orgaanvlees is dat het meestal goedkoper is dan gewoon vlees. Veel mensen eten immers liever vlees van het spierweefsel waardoor de prijzen van orgaanvlees laag zijn. Door het gehele dier te eten is tevens de belasting op het milieu, door de veeteelt, lager.

Orgaanvlees heeft sterke en unieke smaken. Smaken die je moet leren waarderen en moet leren eten. Om orgaanvlees te leren eten kan je het beste beginnen met organen die een milde smaak hebben. Dit zijn hart en de tong.

Lever en niertjes hebben een sterke smaak. Deze kan je leren eten door ze te mengen met gewoon vlees. Je kunt bijvoorbeeld lever vermalen tot gehakt en vermengen met normaal rundergehakt.

Zijn er nadelen aan het eten van orgaanvlees?

Er zijn geen nadelen aan het eten van orgaanvlees. In bepaalde gevallen is enige terughoudendheid echter wel op zijn plaats. Dit is in het geval van de zwangerschap en voor mensen met jicht.

Lever is bijzonder rijk aan vitamine A. Een teveel aan vitamine A wordt in verband gebracht met geboorteafwijkingen (bron). Zeker als er al multivitaminen worden geslikt waarin vitamine A zit moet goed in de gaten gehouden worden dat er niet teveel lever gegeten wordt.

Urinezuur in het lichaam lokt jichtaanvallen uit. Purines in het dieet verhogen het urinezuur. Orgaanvlees is rijk aan deze purines en kan dan beter niet gegeten worden door mensen met jicht (bron).