Als je niet weet wat kanker is…
- 20
- apr
Als je niet weet wat kanker is, hoe kun je het dan genezen?
Vraag een willekeurige oncoloog wat kanker is en hij zegt iets over woekerende, ontregelde cellen, die niet meer dood willen, suiker fermenteren om energie uit te halen en bloedvaten aanleggen om zich te kunnen voeden. Om dan meestal te besluiten dat we het nog steeds niet precies weten… Toch is er wel een behandeling. Ik heb dat altijd heel vreemd gevonden, niet weten wat je behandelt maar wel een behandeling hebben. Bijna elke kankerpatiënt krijgt als behandelplan wel iets te horen waar chemokuren en bestraling in opduiken. Meestal geen woord over genezing. Wel worden 5 jaars overleving cijfers voorgeschoteld. Die meestal al minstens 15 jaar oud zijn, gaan over Amerikaanse patiënten en afkomstig zijn van een farmaceutisch bedrijf. De meeste artsen kunnen nauwelijks iets zeggen over het succes van hun behandeling bij hun eigen patiënten. Eigen ervaringsdata wordt meestal niet bijgehouden, maar wordt doorgestuurd en bewerkt door het IKNL. Zie cijfers over kanker in Nederland. Op deze manier is er weinig rechtstreekse terugkoppeling naar artsen wat er nu precies met patiënten gebeurt als zij buiten het zicht van het ziekenhuis raken, wanneer een patiënt is “uitbehandeld”.
De resultaten voor de behandeling van kanker zijn over de afgelopen 20 jaar nauwelijks verbeterd. Sinds 1990 is het aantal kankergevallen van 57.000 per jaar al bijna verdubbeld naar 105.000 in 2015. Sterker nog, in Nederland krijgen veel meer mensen dan gemiddeld in Europa, kanker. Maar nog veel verontrustender, volgens het laatste onderzoek van Oeso sterven in Nederland, na Letland, Slovenië en Hongarije, ook het meest aantal mensen aan kanker.
Je zou verwachten dat we met al die ervaring over kanker, al die onderzoeken en de onnoemelijk hoeveelheid geld die aan kanker onderzoek is besteed, wel wat meer zouden weten over een effectieve behandeling van kanker?
Zoeken waar het licht schijnt
De manier waarop we het kankerprobleem benaderen doet mij erg denken aan het grapje over de man die zijn sleutels kwijt is. Hij blijft hardnekkig onder de lantarenpaal zoeken naar sleutels omdat daar het licht schijnt, terwijl hij weet dat de sleutels daar niet verloren zijn…
Toen ikzelf met de diagnose kanker werd geconfronteerd en zoveel ontwijkende antwoorden kreeg op mijn vragen, heb ik mijn behandeling uitgesteld en ben ik eerst maar eens op zoek gegaan naar het antwoord op de vraag: Wat is kanker?
Ik ben mijn hele verhaal aan het opschrijven in een boek, ik ga er hier dan ook een beetje snel doorheen! Want wat ik heb gevonden is misschien wel veel interessanter voor jou dan hoe ik dat heb gevonden. En wat ik heb gevonden zal je misschien schokken en kun je niet geloven. Zul je verwerpen en mij voor gek verslijten, dat is allemaal oké. Ik heb dat zelf ook meegemaakt en ik zie dat heel veel mensen mij nog steeds in ongeloof aankijken wanneer ik ze zeg wat ik denk dat kanker is…
Ik zal je niet langer in spanning laten zitten. Kanker is in mijn ogen een intelligente oplossing van je lichaam voor een groot regulatieprobleem!
Wanneer we steeds maar weer het probleem definiëren vanuit vijandigheid (the war on cancer), een fout van het lichaam, dan sluiten we de optie uit, dat het lichaam zijn stinkende best aan het doen is om onze domme beslissingen te corrigeren op een intelligente wijze. Als we niet durven te geloven dat het lichaam ons helpt en steunt om hier zo lang mogelijk te blijven, dan benaderen we het probleem instrumenteel. En kunnen we niet anders dan eraan gaan sleutelen op een wijze die ons of de personen waar we onze gezondheid aan hebben gedelegeerd, het probleem van buitenaf op te lossen. Feitelijk wijzen we daarmee een fundamentele zienswijze uit. En dat is dat ons lichaam zichzelf kan helen!